قارچ‌های مخمری

قارچ‌های مخمری

ترایکوسپورون

ترایکوسپورون : کلنی آن رشد سریعی دارد. قطر آن در 13 روز به 40 میلی‌متر می‌رسد کلنی به رنگ عاج، غشائی و بطور شعاعی چین خوردگی دارد، مرکز کلنی مرطوب و خامه‌ای است. سودومی‌سیلیوم و می‌سیلیوم حقیقی و تعداد زیادی بلاستوسپور و آرتروسپور دیده می‌شود. وجود بلاستوسپورها آن را از ژئوتریکوم متمایز می‌نماید. 
ساختمان ظاهری: کلنی آن مومی شکل، چین دار با قوام خامه ای به رنگ خاکستری سفید یا زرد بوده ودر اطراف کلنی می سلیوم مشاهده می‌شود. کلنی این قارچ با کاندیدا و ژئوتریکوم قابل اشتباه است.
ساختمان میکروسکوپی: ساختمان ریز بینی این قارچ از میسلیوم‌های صاف شفاف منشعب با تیغه میانی که به صورت آرتروکونیدیا بیضی یا چهار گوش (2-4×3-9میکرون) در می‌آیند، تشکیل شده است. برخی اوقات بلاستوکونیدیا نیز دیده می‌شود.

ژئوتریکوم کاندیدوم

ژئوتریکوم کاندیدوم: کلنی سطح سفید یا خاکستری و چروک خورده دارد. با گذشت زمان بصورت پرزی، یا آردی شکل و خشک دیده می‌شود. می سیلیوم‌های هوایی خیلی کم است. کلنی نرم و paste-like است و به راحتی بوسیله فیل دو پلاتین برداشته می‌شود. از این نظر مشابه کلنی مخمری است اما سلول‌های جوانه زن حقیقی بر خلاف تریکوسپورون ندارد. تمام اسپورها آرتروکونیدی هستند و بوسیله فراگمانته شدن هایفا بوجود می‌آیند. این آرتروکونیدی‌ها از نظر شکل و اندازه اختلافات زیاد با هم دارند  و بزرگترین آن‌ها شبکه‌ای شکل می‌باشد. لبه یا حاشیه رو به رشد کلنی شکل غیر‌معمولی دارد و هایفا اغلب به صورت دیکوتوموس انشعاب یافته است.

رودوترولا

رودوترولا: مخمر قرمز رنگی است که در محیط‌های مرطوب یافت می‌شود. انواع گونه‌های آن را از روی میوه‌هائی مانند سیب جدا کرده‌اند.

ساکارومایسس

ساکارومایسس: نام دیگر آن مخمر نان می‌باشد. بعنوان قارچ آلرژیک گزارش شده است. در سال‌های اخیر گزارش‌های مربوط به عفونت‌های مخاطی و عمقی ناشی از آن رو به افزایش بوده است. 

کاندیدا

کاندیدا: بخشی از فلور نرمال دهان، دستگاه گوارش و دیگر غشاء‌های مخاطی بدن است. برفک و بیماری‌های دیگری که توسط کاندیدا آلبیکانس ایجاد می‌شود، معمولا بعد از یک دوره طولانی درمان با آنتی بیوتیک‌ها یا استروئیدها پدید می‌آید. از بین بیش از 100 گونه شناخته شده از این جنس حدود 20 گونه آن برای انسان بعنوان پاتوژن فرصت طلب شناخته شده است.